16 yıl boyunca sürdürmek zorunda kaldığım evliliği bitirdikten sonra, o sıralarda yaşları 9, 11, 13 olan üç evladım ile beraber yaşam mücadeleme başladım. Geçen zaman içerisinde ayağıma bağ olan erkek egemen sistemin hiçbir dayatmasını kabul etmeden dik durarak asla pes etmedim. Üç yıl önce üstümdeki kıyafet, bir yedek kıyafet ve cebimdeki birkaç yüz TL ile Gebze’ye geldim. İlk olarak üç beş kırık eşyası olan bir ev buldum ve iş aramaya başladım. Fakat evimin konumu bulduğum işlere gitmeme engel olduğu için il etapta taşeronla çalışmaya başladım. Şu an düzenimi tamamen kurdum, sendikal mücadeleyi getirdiğimiz bir fabrikada çalışıyor ve yaşam mücadeleme devam ediyorum. Kadın arkadaşlarımın hayatlarını istedikleri doğrultuda ve asla boyun eğmeden elde etme gücünün kendi iradelerinde ve dayanışmada olduğunu söylüyorum.
